Si Ginoong Lockhart

Natanong ko minsan sa sarili ko kung bakit ko pa ninanais na gumawa ng isang palayaw sa aking "mga" blog. Hindi naman ako kilalang taong may masamang nakaraan at kinakailangang magtago sa dilim habang nagnanais na magkuwento sa aking saloobin. Hindi rin naman ako aktibista o kritiko. Lalo naman hindi ako mahilig magpanggap. Pero, bakit?

Naalala ko muli ang aking unang opisyal na sariling-bansag na palayaw: si Jeremy Lockhart. Medyo may pagka-romantiko ako noong panahon na nilikha ko ang aking pseudonym. Uso noong nasa ikalima o ikaanim na baitang ako sa isang paaralan na elementarya sa probinsiya ng Cavite ang magkaroon ng mga iba't-ibang kalandian tulad ng pagkakaroon ng 'crush' o ang mga samu't-saring 'love team' na wala o mayroong katotohanan. Kinilig ako noon sa aking mga kinahiligian na mga binibining halos kaysing-edad ko hanggang sa puntong ginawan ko na ng kuwento kung saan kami'y magkakatuluyan o napanaginipang sila'y aking mga naging asawa. Kung minsa'y pinilitan kong puwersahin na kami'y magkasama o magkatabi sa upuan o sa kung anumang okasyon tulad ng mga larawan o mga contest. Pinakamalala pa doon ang aking pagiging stalker, na minsang sinusundan ko ng hanggang saan maabot ng aking mata.

Pero nasaan napunta doon si Ginoong Lockhart? Medyo may pagkakulang sa maturity ang aking emosyonal na estado kaya kung minsan (o madalas man) ay ako'y nalulungkot at napapaiyak. Iyak siguro dahil madali akong maasar at magalit noong elementarya, pero ang aking lungkot ay nagmumula sa epekto ng aking pagkapanglaw dulot ng aking mga luha at galit na humalo sa aking mapaibig na emosyon sa aking mga tinuturing sinta. Siguro doon, nabuo ang estado ng pagiging 'locked-hearted' o ang pagiging sarado ang puso. Doon nabuo ang apelyidong Lockhart, naidagdag na lamang ang pangalang Jeremy.

Nagamit ko naman ito sa maraming mga munting kalokohan. Sa una, ito ay parte ng aking mga pag-stalk sa kungsinu-sino. Pangalawa, ito ang palayaw na ginamit na pantago sa sarili sa iba't-ibang mga gawaing pang-Internet, katulad ng blogging o pagsali sa mga forums na hindi ko naman tututukan.

Ang aking mga palayaw ay nagsisilbing bilang takip sa aking totoong pagkatao. Hindi ko ninanais makilala ng lahat bilang ako, pero bilang ako sa ibang pangalan. Hindi naman sa takot ako na mawalan ng kung ano. Wala namang mahalagang mawawala sa akin kundi ang aking kaalaman at buhay. Pero para sa isang taong nabahiran na ng mga permanenteng tatak mula sa mga isip-batang kasama, wala na akong magagawa kundi magtago.

Ebolusyon at Reklamasyon

Kung inyo'y mapapansin, ang blog na ito ay nakalaan lamang para sa isang layunin: ang makapasa sa asignaturang Filipino sa ikaapat na taon ng pamamalagi bilang mag-aaral ng Mataas na Paaralan ng Ateneo de Manila. Nakasulat rito ang aming mga pambihirang pananaw ukol sa mga piling paksa ayon sa isang ayos na lista na bigay ng aming guro sa asignaturang Filipino.

Sa ngayon, lahat kaming manunulat dito sa blog ay nakapag-graduate na sa mataas na paaralan at nakatungtong na sa unang taon sa kolehiyo. Halos wala na kaming koneksyon sa isa't-isa, maliban sa mga alaalang inukit namin sa utak ng bawat isa at sa mga sandaling nagkakamustahan kami sa tabi-tabi.

Sapagkat itong blog ay nawalan na ng silbi at naging isang nasayang na espasyo sa isang lumalawak na Internet, naisip ko na sagipin ito at ituring bilang akin. Ngunit, ipapanatili ko ang titulo at domain name ng blog upang maging paalala nang naging silbi nitong sayang na espasyo.

Ayun lamang ang masasabi ko sa ngayon. Hanggang sa muli.

Ang Kantang "Ligaya" ng Eraserheads - sa Formalistang Pananaw

Pinapakita sa kantang ito ang pormalismo. May isang lalaki na hindi pinangalanan ang patay na patay sa isang babaeng pinangalanan na ligaya. Liniligawan ng lalaki ang babae sa pamamagitan ng pagkanta at iba pa. Gagawin rin lahat ng lalaki ang kanyang makakaya upang maipasagot lang ang kanyang minimithing babae na si ligaya tulad nalang ng pag gawa niya ng “thesis” ng babae. Pinapakita dito ang hangarin ng lalaki na mapasagot ang babae.

(May-akda: Joseph Benjamin Perez mula sa klase ng 4-L)

Ang Patalastas ng Gawad Kalinga na Pinamagatang "Bayanihan" - sa Marxista at Feministang Pananaw

Ang “Bayanihan” ay isang palabas na nagpapakita ng maraming mga simbolismo sa loob ng ating lipunan. Ito ay nagpapakita ng Marxistang pananaw dahil makikita rito ang pagkahati sa ating lipunan. Mayroong mga mahihirap at mayroon ding mga mayayaman. Sa palabas, pinakita na nagtutulungan ang mga mahihirap upang makaahon sila sa kahirapan. Sa pamamagitan ng pagsama-sama nila sa pagbubuhat ng mga kalunos-lunos nilang tirahan, makikita rito ang kanilang paglaban sa kahirapan. Binuhat nila ang mga ito at itinapon sa bangin. Ito ang simbolong ginamit upang wakasin na ang kanilang pagdurusa. Lahat ng mga mahihirap, bata man o babae, ay nakibahagi sa pagtapos ng kanilang kahirapan. Ang mga bata ay nagbigay ng suporta sa pamamagitan ng pag-alay ng inumin sa mga nagbubuhat. Ang mga babae naman ay nakisama sa pagbubuhat ng mga tirahan. Sa Maristang pananaw rin, makikita na hindi tumutulong ang mga mayayaman sa mga mahihirap. Ang mga mismong mahihirap lamang ang nagkakaisa upang itigil ang kanilang paghihirap. Walang makikita na mayaman na nakibahagi ng kanilang oras at serbisyo sa mga mahihirap na tao. Napapabayaan ang mga mahihirap at hindi na sila napapansin. Sa huling bahagi ng palabas ay ay makikita ang paghingi ng suporta ng mga mahihirap sa mga mayayaman. Kung magtutulungan ang lahat, mayaman at mahirap, mas madaling mawawala ang kahirapan. Nakakalimutan na kasi ng mga mayayaman ang kanilang papel sa lipunan na tumulong sa mga mas mababa sa kanila. Responsibilidad nilang makibahagi ng kanilang oras at serbisyo sa mga mahihirap. Sa kabilang panig naman, makikita rin ang pagbubuwag sa Feminismong pananaw sa pagpapakita ng kakayahan ng mga babae na makibahagi rin at tumulong sa mga kalalakihan. Pati mismong mga babae ay nakibuhat din katabi ng mga lalaki. Makikita rito ang pagkapantay ng mga lalaki at babae. Kaya ring gawin ng mga kababaihan ang mga ginagawa ng kalalakihan upang tapusin ang kanilang kahirapan. Hindi makikita ang pagkahiwalay ng mga babae sa mga lalaki. Sa kabuuan, kailangan magtulungan ng lahat ng mga tao, mayaman at mahirap, babae man o lalaki, upang tuluyuan ng mawala ang kahirapan sa Pilipinas.

(May-akda: Angelino Mari Wilfred Molano mula sa klase ng 4-L)

Ang Kantang "Ang Huling El Bimbo" ng Eraserheads - sa Formalistang Pananaw

Sinimulan ng may-akda ang kantang “Ang Huling El Bimbo” sa pamamagitan ng pagbabalik-tanaw ng persona ng awit sa kaniyang unang mga alaala ng kaniyang kaibigang babae. Ikinumpara ng persona ang katangian ng mukha ng kaniyang kaibigan kay Paraluman, isang sikat na artistang pampelikula noong dekada kuwarenta hanggang dekada sitenta. Bukod dito, ipinahiwatig ng persona ang kagalingan ng kaniyang kaibigan sa pagsasayaw ng iba’t-ibang mga istilo, tulad ng Boogie, Cha-cha, at El Bimbo.

Sa may koro ay ipinahiwatig ng may-akda ang madetalyeng pangyayari kung saan nakipag-sayawan siya sa kaniyang kaibigan. Sa pagpapahiwatig ng persona ng “pagkahawak ng kanilang kamay nang walang kamalay-malay” at kaniyang pagkatuto ng pag-ibig mula sa pagsasayaw ng El Bimbo, makikita natin na meron siyang emosyon para sa kaibigan niyang babae.

Bukod sa koro, ebidensiya rin ng pagkakagusto ng persona sa kaniyang kaibigan sa ikalawang istanza. Makikita dito mismo ang kaniyang pagkatulala habang sumasayaw ang kaniyang kaibigan. Madetalye niyang inilarawan ang nakatitigas at nakamamatay na galaw habang sila’y sumasayaw. Maliban dito, inamin na ng persona ang kaniyang ninanais sabihin ang kaniyang nararamdaman para sa kaniyang kaibigan. Ngunit ramdam ng tagapagsalaysay na hindi tama ang oras para ipahiwatig niya ang kaniyang nararamdaman para sa dahilang hindi nakasaad sa akda.

Sa sumunod na istanza, ikinumpleto ng may-akda ang kuwento sa pagitan ng persona at ang kaniyang kaibigan sa pamamagitan ng pagbabalik sa kasalukuyang panahon, kung saan pagkalipas ng maraming panahon ay maraming pinagdaanang hirap ang kaniyang kaibigang babae. Dahil matagal na silang hindi nagkikita o kahit naguusap man mula sa kanilang pagkabata, narinig lamang ng persona ang kaniyang pinaggagawa sa malas na pagkamatay ng kaniyang kaibigang babae na binawian ng buhay nang isang gabi ay masagasaan siya sa madilim na eskinita.

Sa ikatlong istanza ay ipinapakita ang kinahantungan ng babaeng kaibigan ng persona nang lumipas ang panahon. Sa muling pagbabasa ng lyriko ng akda ay masasabi natin na minalas ang babaeng kaibigan sa buhay at naging mahirap. Maliban doon, sinasabi ng istanza na siya’y may anak ngunit walang asawa. Pwedeng mahiniha na naging isang “prostitute” ang kaibigan ng persona o naghiwalay lamang sa kaniyang asawa o syota ngunit nakagawa na ng anak dahil sa kanilang pagmamahalan. Dagdag pa rito ang kanyang miserableng trabaho bilang isang tagahugas ng pinggan sa Ermita, na magmimistulang pagsasayang sa kaniyang abilidad na sumayaw at natatanging pangsuporta niya sa kaniyang anak at pang-araw-araw na buhay. Ang pagsasaad ng may-akda na ang babaeng kaibigan ay nagtatrabaho sa Ermita ay nagbibigay suporta sa hinuhang siya’y isang “prostitute” dahil ang lugar na ito ay sikat sa pagkakaroon ng maraming bar at mga hotel.

Sa huling parte ng akda ay sinasabi na persona na naglaho na ang kaniyang mga pangarap na sila’y makasama muli. Ngunit, sinabi rin niya na hanggang sa panaginip na lamang niya makikita (at kung mangyayari, makasayaw) ang kaibigan niya dahil, kahit natunaw na ang kaniyang mga pangarap ay tuluyan pa rin niyang minamahal yung babae.

(May-akda: Angelo Barredo mula sa klase ng 4-L)

Ang Patalastas ng McDonald's na Pinamagatang "Night Out" - sa Feministang Pananaw

Sa umpisa ng pelikula ay ipinakita ang dalawang babae na kumakain ng Mcdonald’s na Sundae sa isang paradahan. Nang maubos ang kanilang kinakain ay inaya nila ang isa’t isa na bumili ng Sundae muli. Ang kapansin pansin ay ang paglagay nila ng make-up at pag-aayos ng kanilang suot bago bumili muli. Yung unang babae ay naglabas ng barya bago paandarin ang sasakyan. Sa umpisa pa lang ay makikita na kaagad ang mga feminismo . Ang mismong paglabas ng mga babae ng gabi ay nagpapakita ng katapangan ng babae. Dati ay hindi pinapayagan ang mga babae lumabas ng gabi kasi delikado sila pagdating ng mga oras na ito. Maaari silang makaranas ng karahasan tulad na lamang nang pag-kidnap, paggahasa o di kaya manakawan pagdating ng mga oras na ito. Sa paglagay ng mga babae ng make-up ay ipinaparating ng pelikula na ang mga babae ay parating inaalala ang kanilang mga itsura. Maliban sa negatibong pananaw na ito, ay ipinakita rin naman ang pagiging makasarili ng mga babae nang ipinakitang kaya nilang magmaneho ng sasakyan. Sa mga sumusunod na parte ng pelikula ay ipinakita ang rason ng kanilang pagbili muli. Balak kasi ng dalawang babae na makita muli ang gwapong kahero ng Mcdo, na alam na rin ang bibilihin ng dalawng malanding babae. Ipinapakita sa maikling parte na ito ang stereotype na ang mga babae ay malalandi pagdating sa mga lalaki. Isa pang halatang kaugalian ng babae ay ang kanilang malalanding boses na ipinaparating na sila ay nagpapapansin at kinikilig. Hindi lang ito kundi ipinakita rin ang kanilang katalinuhan dahil pinatagal nila ang kanilang pakikipagkita sa lalaki sa pagbibigay ng barya upang bayaran ang mga pagkain. Maikukumpara ang pagbigay ng mga babae ng barya sa kanilang ugaling pagpapakipot kung saan hindi agad-agad ipinapahalata ng babaeang kaniyang kagustuhan ngunit ipinapaasa muna ang lalaki o paunti-unting ipinaparamdam. Masasabi ko na pantay lang ang mga positibo at negatibong pagsusuri sa mga kababaihan na makikita sa pelikula at mabuti na rin dahil patas lang naman dapat talaga ang pagtingin ng lahat tao sa bawat isa, maging ano man ang uri nito.

(May-akda: Jose Luis Mendoza mula sa klase ng 4-L)

Ang Kantang "Tindahan ni Aling Nena" ng Eraserheads - sa Feministang Pananaw

Ang Feminismong pananaw sa kantang, “Tindahan ni Aling Nena” ay para siyang kuwentong pambata dahil mayroon isang lalaki bumibili sa tindahan ni Aling Nena na may nakita siyang dalaga na nagustuhan niya at gusto niya itong makilala. Ngunit, hindi ito pinapayagan ng nanay ng dalaga na si Aling Nena. Nagsasayang lang raw ang lalaki ng oras sa kanyang kagustuhan na makilala ang dalaga dahil aalis na rin naman raw ang dalaga papuntang Canada sa loob ng tatlong araw. Desidido parin ang lalaki at nagmakaawa ipakilala siya sa dalaga. Pumayag naman si Aling Nena ngunit sa isang kondisyon, parating bibili dapat ang lalaki sa tindahan ni Aling Nena. Ngunit nung na pa kilala na ang lalaki sa dalaga, binaliwala lamang ng dalaga ang pag kilala sa lalaki. Sa huli, wala lang ang nangyari sa kanila ng dalaga. Doon na sawi ang puso ng lalaki na sa rami nang ginawa niya para lang makilala ang dalaga na nauwi lamang ito sa pagbaliwala ng dalaga sa kanya. Sa Feminismong pananaw, maipapakita na ang babae ay hindi madaling makuha sa simpleng bagay lamang, dapat may gagawin ang lalaki na kakaiba para makuha ang babaeng gusto niya. Sa kantang ito ipinapakita rin na ang babae ay puwedeng tumanggi sa mga alok ng mga lalaki. Hindi natatakot ang babae sa kantang ito dahil ang lalaki ang may kailangan sa babae rito para makuha ang dalaga na gusto niya. Ipinapakita rin na kayang mag trabaho ng mga babae katulad ni Aling Nena na siya ang nag titinda sa tindahan nila at kaya rin niyang buhayin ang kanyang anak na dalaga. Si Aling Nena sa kantang ito ay mas makapangyarihan sa lalaki dahil ang gusto nung lalaki ay anak ni Aling Nena kaya si Aling Nena ang dapat masunod at kung gusto nga talaga nung lalaki makapagkilala sa dalaga, dapat sundin niya ang lahat ng kagustuhan ni Aling Nena. Ipinakita rito na may kapangyarihan ang babae o ang mga nanay sa kanilang mga anak dahil sila ang nagpalaki sa kanila. Sa kantang ito hindi binaliwala ang mga babae dahil isinusulong nito ang mga karapatan ng mga babae sa sarili at sa kanilang kapwa. Ipinapakita rin na hindi parating mas makapangyarihan ang mga lalaki sa mga babae, minsan baliktad ito na ang mas nakakataas ay ang mga babae depende sa sitwasyon na kailangan. Ang punto ng kanta ay hindi parati ang lalaki ang mas makapangyarihan at hindi lahat ng gusto ng lalaki sa babae ay nakukuha nila sapagkat puwedeng tumanggi ang babae sa mga lalaki.


(May-akda: Cyril Tan mula sa klase ng 4-L)

Ang Patalastas ng McDonald's na Pinamagatang "Girlfriend" - sa Feministang Pananaw

Nagsimula ang eksena sa isang batang lalaki at batang babae sa may palaruan. Tinanong ng babae kung naiisip bang lalaki na maging magkasintahan sila. Eh kaso, sabi ng lalaki na ayaw raw niya munang magkaroon ng ka-relasyon dahil unang una, demanding daw ang mga babae. Marami raw ang hinahanap hanap. Pero yung babae naman, gusto lang naman niyang mailibre ng French fries sa McDo. Para lang mapangiti siya ng lalaki, nilibre nalang niya ito, at naging “mag-boyfriend” sila.

Sabay, sinasabi ng akda na ang mga babae, ay ang laging nalilibre ng mga lalaki. Sila ang laging sinusundan, sila ang nasusunod, marami nga raw silang mga demand, ngunit sinasai rin na ang responsibilidad ng mga lalaki ay ang pag gastos para lang sa mga babae at hindi maaari ang pabaliktad. Ang babae ang mas nangangailangan ng tulong, ibig sabihin, mas mahina sila, mas mahirap sila, at wala silang karapatan na bumili ng sarili nilang pagkain kapag ninanais nila. Kahit medyong eksaherasyon ang sinabi ko sa nakaraang pangungusap, di nito iniiba ang konsepto na ang pagtingin lamang sa mga babae ay bilang mga taong pinag-gagastusan para lang sila’y maging masaya.

Dahil rito, ang imahe at ang mismong dignidad ng isang babae ay minamaliit.


(May-akda: Justin Matthew Candelario mula sa klase ng 4-L)

Ang Kantang "Upuan" ni Gloc-9 kasama si Jeazell Grutas - sa Marxistang Pananaw

Sa marxistong pananaw ay ipinapakita ng kantang ito ang nananatiling paghihiwalay ng mayayaman at mahihirap dito sa Pilipinas. Sa kanta inilalahad ang kawalan ng pakialam ng mga mayayaman sa mga mas mababa sa kanila. Habang ang mayayaman ay masaya sa mas madali nilang buhay, ang mahihirap ay nagdurusa. Sa kantang ito, hinihingi ng mga mahihirap ang atensyon ng mga mas nakakataas sa kanila. Sa linyang “subukan niyo namang tumayo,” hinihingi nila ang pagsubaybay ng mga mayayaman sa mahirap na buhay nila. Pinapakita na tunay na mahirap ang buhay nila at wala silang masyadong magawa para iresolba ang kanilang problema. Ito ang dahilan kung bakit nila hinihingi ang atensyon ng mga mayayaman. Sa unang berso ng kanta, inilalahad ng isang katauhan ang kaniyang ingit sa buhay ng mayaman. Ang kotse, bahay at pagkatao ang nais maranasan ng mahirap na tauhan na iyon. Sa susunod na berso, inilalahad naman niya ang kaniyang buhay. Sinasabi niya na ang buhay niya ay tunay na mahirap. Araw-araw ay isang laban para sa kaniya dahil sa kakulangan ng pagkain, sira-sirang tirahan atbp. Dito nakikita ang malaking diperensya sa buhay ng dalawang sangay sa lipunan. Ang mahirap ay tuluyang humihirap sapagkat ang mayaman ay lalo pang yumayaman. Ang mayayaman ay kinakalimutan na ang papel na dapat nilang ipaglingkod sa bayan. Imbis na pansinin laamang nila ang kanilang sariling problema, dapat ipinoproblema rin dapat nila ang nagdurusang mga mahihirap. Ang ating bansa ngayon ay pinapalibutan ng mga skwater at pulubi. Araw-araw milyon-milyong Pilipino ang namamatay dahil sa gutom at sakit. Hindi nila kayang labanan ito dahil wala silang kakayahan. Nakakalimutan ng mga may-kaya ngayon ang kanilang kapalaran. Ang kapalaran nilang nagkaroon ng bubong sa kanilang ulo at pagkain sa kanilang plato. At dahil dito nakalilimutan na rin nila ang kahirapan na nararanasan ng malaking parte ng Pilipinas. Lalo pang lumalaki ang paghihiwalay ng  mayaman at mahirap dahil sa walang pagpansin sa kapalarang ibinigay ng maykapal. Kinakailangan lamang ng pansin para malagyan na ng tulay ang dalawang sangay na ito. Kung patuloy lamang na mawawala ang pagpansin na ito, tuluyang mahihirapan ang mga Pilipinong tunay na mahina.

(May-akda: Gianfranco Filart mula sa klase ng 4-L)

Ang Kantang "Magasin" ng Eraserheads - sa Feministang Pananaw

Ang kantang Magasin ng bandang Eraserheads ay tungkol sa isang lalaki at ang kanyang dating nobyang ngayo’y model na ng isang magasin. Nakita ng lalaki ang nobya niyang ito sa cover ng isang magasin na ‘di niya mabili sapagkat kulang ang kanyang pera. Nang nabili na niya ito, bigla niyang napansing isa pala itong bastos na magasin.

Sa peminismong pananaw, pinapakita sa kantang ito ang isang pag-iisip na ‘di sang ayon sa pagkapantay-pantay at respetong pinaglalaban ng mga peminista.

“Sana'y walang problema pagka't kulang ang dala kong perang

pambili... pambili sa mukha mong maganda”

Sa simula palang ng kanta’y pinakikita na ang mga babae na tila isang bagay na maaaring bilhin ng pera o sa Ingles ay tinatawag na isang commodity. Ito’y isang maling pananaw tungo sa mga babae sapagkat tulad natin, sila rin ay mga tao na nararapat lamang bigyan ng respeto’t dignidad. Dapat silang tratuhin ng may pagpapahalaga sa kanilang katauhan.

“Nakita kita sa isang magasin at sa sobrang gulat hindi ko napansin

Bastos pala ang pamagat, dalidaliang binuklat, at ako'y

namulat sa hubad na katotohanan”

Sa bandang pagtatapos ng kanta’y pinapakilala naman ang mga babae tila isang panibagong tao, ngunit tutol parin sa isang peminismong pananaw. Dito’y pinapakita sila bilang mga sexual na bagay. Napakita ito sapagka’t kahit tila gulat na gulat ang persona ng kanta sa simula, sa pagtatapos ng kanta’y parang tinanggap nalang din niyang isang model ng sexual na magasin ang kanyang dating nobya, at hiniling pa niyang sana’y centrefold na ito sa susunod na magasin.

Ang mga pinahihiwatig ng kantang ito’y tumututol sa mga sinusubukang ituro ng peminismong pananaw – na ang mga babae’y tao rin tulad natin at nararapat lamang na sila’y tratuhin ng may respeto. Dahil sa mga materyal tulad ng kantang Magasin, patuloy na humihirap ang labang ito para gawing pantay ang pagtingin sa mga babae. Nagiging isyu sa lipunan ang sexualidad at tuluyang lumalaki ang pagitan sa pagitan ng mga babae’t lalaki.

(May-akda: John Joel Gavino mula sa klase ng 4-L)